Symfonie van Samenkomst

In het panorama van abstract surrealisme komt Augustino Brachelli's meesterwerk, "Symfonie van Samenkomst", naar voren als een ode aan gemeenschap en samenzijn. Geïnspireerd door Arshile Gorky's levendige gebruik van kleur en vorm, brengt Brachelli een dorpsplein tot leven door middel van een doordachte mix van gele, blauwe en grijstinten, met oranje en roze accenten die als visuele akkoorden dienen in deze harmonische compositie.

De kwaliteit van de fotoafdruk doet recht aan het spektakel van Brachelli's kleurenpalet en zijn vermogen om een gevoel van beweging en geluid over te brengen door middel van zijn penseelstreken. Terwijl het oog over het canvas dwaalt, onthult de scène zich geleidelijk: een dorpsplein gevuld met figuren die zich in een gemoedelijke sfeer verzamelen. Het geluid van muziek, zo tastbaar in Brachelli's techniek, weerklinkt in de oren van de toeschouwer, die het geroezemoes van conversatie en het gelach van vreugde bijna kan horen.

"Symfonie van Samenkomst" belichaamt de kern van het surrealisme: het transformeert het alledaagse - een simpel dorpsplein - in een scène die pulserend en levend is met energie en emotie. Het is een visualisatie van een symfonie, niet alleen in muzikale termen, maar ook als een symfonie van menselijke verbinding en gezelligheid. En zoals alle goede kunst, roept het vragen op bij de toeschouwer: Wat hoor je in de muziek? Wie zijn deze mensen die samenkomen? Wat is hun verhaal? Wat zie jij? De uitnodiging om te observeren en te interpreteren maakt dit schilderij een dynamische en boeiende ervaring.